Jean-Marc Chauve IFA Paris’in sanat direktörü ve danışmanlığını yapmakta. Chauve pazarlama, moda tasarımı ve modanın sosyo-semiolojisi eğitimlerini aldı ve daha önce Nelly Rodi ve Maison Martin Margiela markalarında çalıştı.
Düşündüğümüzün aksine, bugün sokak modası modası lüks markaların yeni ufku gibi görünüyor. Ama sokak giyimi ve lüks arasındaki bağlantılar aslında çok daha eski ve belki de daha derin. Yeni nesil tüketicileri baştan çıkarmak için bir yol olarak görülen sokak kıyafeti, lüks markalara kalıcı olarak ilham verebilir mi? 26 Mart’ta Louis Vuitton House, moda dünyasında yeni bir marka olan Erkek Koleksiyonlarının yeni Sanat Direktörü olarak moda dünyasında adını alan Virgil Abloh’un atanmasını duyurdu. Şaşırtıcı görülebilen bir evlilik , ama ilk bakışta: Kim Jones, Louis Vuitton’un önceki erkek hazır giyim sanat direktörü referanslarını sokak giyimiyle beslemişti ve kaykay kültürünün skült markası Supreme ile son zamanlarda yapılan işbirliği lüks deri eşya markalarının yeni ufkunun sokak giyimi olduğunu göstermektedir.
Sadece bu bir örnek değil: Balenciaga markasını şu anda en iyi satan ürünü bir sneaker. Asyalı müşteriler arasında o kadar popüler ki Parisli bir katlı mağazanın önündeki kuyruk bir kavgaya dönüştü. Marka üç yılda ticari bir başarı yakalamayı başardı – büyük beden kapüşonlulardan ve sokak giyiminin tarihi markalarıyla yaptığı işbirliklerinden. Valentino bile, ki o bir haute couture markası olarak bilinir, güçlü sokak giyimi nüansları olan VLTN adında bir koleksiyon sundu geçen sonbaharda.
Öyleyse, hip-hop sahnesinin başlangıcında 70’lerin sonunda doğan bu tarzın, kaykaycılık, sörf, spor kıyafetleri, iş kıyafetleri ve dezavantajlı banliyö kentlerinde Amerikan yapımı olan kot giyimi ile karşı karşıya olduğu bir karşıt kültürün temelini oluşturduğu nasıl karşılanır “burjuva” üslubuna ve kurumsal lükse karşı, şimdi itiraz ettiği bu lükse tam olarak katılıyorlar mı?
Aslında, birleşme, görünüşlerin gösterebileceğinden çok daha hızlı bir şekilde gerçekleşti. 1980’lerde, Dapper Dan olarak bilinen New Yorklu Daniel Day, Harlem çetelerinin atletlerinden giyiyordu.
Her zaman olduğu gibi, moda, herhangi bir karşı-kültürün unsurlarını sahiplenmekte hızlıydı. 1990’lı yıllarda sokak giyimi, dünyanın dört bir yanındaki ergenler arasında baskın bir üslup haline geldi. Kayıp bir gelenek, Kanye West’ten Pharrell Williams’a başlıyor: 2012’de A $ AP Rocky, Alexander Wang’dan Jil Sander’e ve aynı zamanda “Fashion Killa” adlı bir şarkıda Rick Owens’dan en az yirmi yaratıcının övgüsünü söylemeye devam ediyor. “.
Bu, sokak kıyafeti ve bazı lüks formların, logonun zevkine ve ait olmanın önemine ortak olması. Kökeni, elbise kodlarını zengin mahallelerde modaya uygun olmasalar bile, sokak giydiricilerinin destekçilerine, görünüşe göre kendini göstermeye, bir toplumda şekil, görünüm ve çapa ile güvencesiz bir durum ortaya çıkarmaya gelir. Bape (A Bathing Ape) ve özellikle de Supreme (markanın bugün 1 milyar dolar değerinde olacağı söylenen) etiketi, başarılarını bir çok farklı yolla bir lüks markanınkine benzer bir stratejiye borçludur. Hermès: ürün tipine göre nispeten yüksek fiyat, kıtlığı bu şekilde arzulayan sınırlı üretim, aidiyet ve fren alıcılarının kodlarının çoğaltılması, etkili hikaye anlatımı, yaratıcı insanlarla işbirliği ve sanatçılar … yüksekliklere ulaşan pazar … ve bir kopyalama endüstrisinin gelişimi.
Bugün bu büyük boy iadenin çılgınlığı, logo ve spor ayakkabıları ile hoodie, moda tarihinin ortak bir olgusu olan büyük lüks evlerin sanat yönetmenlerinin yaşına göre açıklanabilir. ergenliklerini giydirdi. Bu nedenle, sokak giyimi, otuzlu yaşlarındaki tüketiciler için nostaljinin büyük bir avantajına sahiptir, çünkü aynı zamanda genç anıları ve satın alma gücü de vardır, bununla birlikte özellikle Asya’daki ünlü “millenials” leri baştan çıkarmak için. Belki de sokak giyimi kültürünün kaynağı olan, özellikle de orada bir trend bulan, paten ve sörf kültürünün hala mevcut olduğu kısıtlama olmaksızın bir hayatın özgürlük, gelişim ve imgelerine karşı duyarlı, bu da rahatlarken tamamen yeni gözüküyor. ve giymek kolay. Ünlü ‘cool’. Lüks markalar için en büyük risk, hatta işbirliği yaptıkları streetwear etiketleri için daha da fazlası, basitçe, “ana akım” tarafından hızlıca tüketilen ve tekrar ikame edecek olan herhangi bir içerikten koparılan stilistik bir trend yapmaktır. sonraki için yer açmak. Bu nedenle Streetwear, lüks endüstrisinin en kesinlikle varoluşudur, ama hala onun geleceği olduğundan daha az emin …
Jean-Marc Chauve
